Boekbespreking Mijn vader woont in het tuinhuis | Een scheiding door de ogen van een kind

Door Sander van Genderen - Een scheiding tussen twee ouders is helaas niet meer een uitzondering. Steeds meer kinderen krijgen te maken met ouders die niet meer bij elkaar willen blijven. Door het verschrikkelijke Corona is het misschien nog wel actueler dan ooit. ''Ik wilde dit verhaal al heel lang schrijven. Toen ik zelf kind was, zijn mijn ouders gescheiden'', zo laat schrijver Jacques Vriens weten.

In Mijn vader woont in het tuinhuis volgen we Lara en haar tweelingbroer Joeri, die aan het begin van het verhaal de verschrikkelijke boodschap te horen krijgen die je als kind nooit hoopt te horen: vader en moeder willen scheiden. Dit gebeurt tijdens het eten van een toetje, een toetje dat uiteindelijk ook de boeken in gaat als 'Het Fatale Toetje'. Het was namelijk het moment waarop de bom barstte. Verbijstering, woede, onbegrip...alle emoties gieren door het lichaam van Joeri en Lara. Joeri is niet zo goed in het bedwingen van zijn emoties. Hij wordt snel boos, loopt snel weg of draait om de hete brei heen. Lara is hier wat beter in en daarom krijgen we als lezer eigenlijk te maken met twee manieren van reageren: behouden en explosief.

Dat de scheiding al op de eerste pagina's bekend wordt gemaakt, betekent dat we eigenlijk het hele traject volgen. Wanneer ouders scheiden, moeten er namelijk een hoop dingen worden geregeld. Hoe worden de spullen verdeeld? Bij wie gaan de kinderen wonen? Het zijn slechts enkele vragen die onderdeel zijn van een stortvloed aan onderwerpen. De vader en moeder van Lara en Joeri willen het rustig en beleefd oplossen, maar dit loopt vaak in de soep. Er gaan veel dingen mis en Joeri en Lara maken zich daar zorgen over.

Op school kunnen ze hun verhaal kwijt, ook al zijn ze daar niet zo happig op. Ook al zijn de ouders van ongeveer de helft van de klas gescheiden. Gelukkig hebben ze een hele toffe juf, Juf Jannie, die goed voor ze zorgt en waar ze hun verhaal kwijt zouden kunnen. Het is fijn dat in de boeken van Jacques Vriens vaak goede juffen en meesters te vinden zijn. We lezen namelijk ook een heleboel boeken waarin meesters en juffen er weinig van bakken, en daar gaan onze nekharen als meesters natuurlijk van overeind staan!

Mijn vader woont in het tuinhuis is luchtig geschreven en dat is knap gezien de zwaarte van het onderwerp. De impact van scheidingen voor kinderen op jonge leeftijd is groot, erg groot. Het is dan ook goed dat daar aandacht aan wordt besteed. Zeker omdat het vanuit het oogpunt van kinderen is geschreven, iets waar Jacques Vriens ook wel onderzoek naar heeft gedaan. Natuurlijk kan hij als voormalig schoolmeester ook uit een geweldige (maar stiekem ook verdrietige) bron van ervaring putten. Mijn vader woont in het tuinhuis is een boek dat voor begrip kan zorgen bij kinderen die geen ervaring met een scheiding hebben en kan daarnaast wellicht wat troost bieden voor diegene die er helaas wel mee te maken hebben. Weet namelijk dat je niet alleen staat.

---

Dit boek is voor...

...lezers die zich graag willen verplaatsen in kinderen waarvan ouders zijn gescheiden of gaan scheiden

...lezers waarvan ouders gaan scheiden/zijn gescheiden en willen weten hoe anderen dat beleven

...juffen en meesters die echtscheidingen in de groep willen bespreken

---

Samenvatting / flaptekst

‘Je vertelt het niet!’ zei ik tegen Joeri. ‘Dat doe ik wel!’ Met overdreven grote passen liep mijn broer door. Ik hield hem met moeite bij. ‘Doe nou niet zo eigenwijs, misschien komt het nog goed.’ We waren door het park op weg naar school. Het was herfst en de bladeren aan de bomen waren geel. De lucht was treurig grijs. Er dreigde regen en ik dacht: echt echtscheidingsweer.

De vader van Lara en Joeri roept onverwacht tijdens het zondagse toetje: ‘We gaan scheiden.’ De tweeling reageert heel verschillend. Lara probeert het te begrijpen, maar Joeri is woedend. Om de beurt vertellen ze over hun onzekerheid, verdriet, boosheid en angst.Ze willen niet kiezen, maar waar gaan ze straks wonen? Hoe moet het dan met hun verjaardag? En wie krijgt de poes? De scheiding lijkt steeds meer een vechtscheiding te worden, al doet iedereen zijn best dat te voorkomen. De emoties lopen hoog op, ook tussen Joeri en Lara. Hun thuis is hun thuis niet meer. Gelukkig hebben ze allebei veel gevoel voor humor en als het erop aankomt, helpen tweelingen elkaar altijd. Op school mogen ze alles even vergeten. Ze zitten in groep acht en dat is een bijzonder jaar. Maar als het echt helemaal uit de hand loopt, nemen Joeri en Lara het heft in eigen handen – en hoe!