Boy 7 - je geheugen verliezen was nog nooit zo spannend

Door Sander van Genderen - ‘’Had ik soms een ongeluk gehad? Was ik op mijn hoofd gevallen en door de klap mijn geheugen kwijtgeraakt? Ik tuurde om me heen. Maar nergens zag ik een gecrashte scooter of een over de kop geslagen auto – alsof ik door Icarus met gesmolten vleugels uit de lucht was komen vallen. Icarus, die kende ik blijkbaar wel. Ik had liever geweten hoe ik zelf heette. Als ik mijn naam eenmaal terug had, dan kwam de rest vanzelf ook…''

Je las zojuist het begin van Boy 7, een boek waarin de hoofdpersoon zijn geheugen is kwijtgeraakt. Wakker worden op een verlaten landweg zonder een idee te hebben waar je bent en wie je bent, je wenst het niemand toe. Toch overkomt het de hoofdpersoon, die vervolgens een avontuur start om achter zijn ware identiteit te komen met als twee belangrijkste vragen: wie ben ik en wat doe ik hier?

Boy 7 is een Young Adult-boek, wat betekent dat dit boek voornamelijk geschikt is voor kinderen tussen de 14 en 20 jaar. Je kunt natuurlijk wel je eigen keuzes maken. Ben je 12 jaar en lijkt je dit gewoon een heel spannend boek? Dan moet je het gewoon een kans geven. Hetzelfde geldt als je ouder bent dan 20 of zelfs al volwassen: niemand beslist welke boeken jij wel of niet mag lezen!

Boy 7 is een boek dat vlot is geschreven voor schrijfster Mirjam Mous. Ze grijpt je in het begin van het boek meteen vast en wil je daarna niet meer loslaten. Dit is iets wat ze ook beschrijft aan het eind van haar boek. In het midden ligt het tempo van het verhaal ietsje lager, maar dat heeft ermee te maken dat Mirjam Mous je meer context wil bieden (uitleg over wat er allemaal gaande is). Het lezen van Boy 7 deed mij denken aan een aantal succesvolle films en verhalen. Welke verhalen en films ik bedoel? Dat moet je zelf maar eens proberen uit te vinden door het boek te lezen!

---

Dit boek is voor...

...lezers die al bijna van de basisschool gaan of al op de middelbare school zitten

...lezers die graag achter de computer zitten

...lezers die wel van een mysterie houden

---

Samenvatting / flaptekst

Een jongen komt bij in een snikhete, kale grasvlakte. Hij weet niet hoe hij daar terechtgekomen is, waar hij vandaan kwam en zelfs niet meer hoe hij heet. Tot zijn opluchting vindt hij een rugzak met daarin een mobiele telefoon. Hij wil het alarmnummer intoetsen, maar ziet dan dat hij een voicemailbericht heeft ontvangen. Tot zijn verbijstering hoort hij: wat er ook gebeurt, bel in geen geval de politie. En hij één ding zeker: dat is zijn eigen stem! Met behulp van de spullen in zijn rugzak gaat hij op zoek naar zijn verleden. Maar zolang hij zich niets herinnert, durft hij niemand te vertrouwen. Stapje voor stapje komt hij achter de verschrikkelijke waarheid...