Boekbespreking Lampje | in de duisternis...

Door Yannick van Dijk - Regels zijn er om te helpen en om te beschermen. De ene regel is logischer dan de andere regel. Maar regels kunnen ook wel eens meer tegenwerken dan dat je op voorhand kunt denken. Bijvoorbeeld als je een kind weghaalt uit een moeilijke situatie... Wat gebeurt er verder? Helpt straffen wel en welke gevolgen hebben die straffen dan? Het allerbelangrijkste in hele moeilijke situaties is dat je er altijd voor zorgt dat er een Lampje blijft schijnen. Dat positief blijven is soms zo verschrikkelijk lastig. Toch lukt het Lampje. Ik denk dat als meer mensen iets meer als Lampje zouden zijn, de wereld er een stuk mooier uit zou zien. Liefde en positiviteit kunnen we allemaal in moeilijke periodes gebruiken. Een feelgood boek ook...

Lampje begint bij een vuurtoren. In die vuurtoren woont een boze man met haar dochtertje Lampje. De man is boos omdat zijn vrouw is overleden en hij met zijn afwijking niet meer iedere dag de trap op kan. En hij moet toch zorgen voor zijn dochtertje. Nu moet zij iedere dag naar boven om met een lucifer de vuurtoren aan te steken.

Op een noodlottige dag vergeet ze dat de lucifers op waren. En die avond stormt het. Terwijl Lampje discussieert met de wind en twijfelt of de wind haar vriend is, loopt ze over de

ondergelopen kade naar het dorp. Daar krijgt ze met pijn en moeite de lucifers die ze nodig heeft, maar op het moment dat ze bijna bij de vuurtoren terug is, krijgt de wind haar mand en stuurt het de zee in. "Naar een ander strand in een ander land, bij een kind dat het daar dan weer vindt."

Vanaf dat punt begint het verhaal. Lampje spoelt de dag erna aan en ziet dan wat ze heeft veroorzaakt. Hetgeen ze heeft veroorzaakt raakt de hele gemeenschap en men vindt dat er drastische stappen moeten worden ondernomen tegen Lampjes vader: de dronkenlap. Er ontpopt zich een verhaal met hele uitgesproken personen, zoals de juffrouw op een school, een aantal circusartiesten en een heuse zeemeerman...

Het boek Lampje blinkt uit in beeldend taalgebruik en het thema is de goedheid van de mens. Zo goed dat het in 2018 een Gouden Griffel won. In het boek word je meegesleurd in allerlei situaties en vraag je je af of jij zo goed en geduldig zou kunnen blijven als Lampje. Je kruipt heel soms in de huid van een andere personage en het blijft soms lang mysterieus waarom een personage zich op op een bepaalde manier gedraagt. Dat maakt het mysterieus en enorm spannend. Als je kan toegeven aan de magie van Lampje, lees je het zo weg.

Annet Schaap heeft Lampje geschreven op de manier waarop ze tekent. Het is prachtig om te

lezen, een kunstwerk op sommige momenten. De omgeving is prachtig beschreven en de indrukken van Lampje ook. Lampje wil in alles het goede zien, soms op het irritante af. Maar bedenk dan: personages geven kleur, maar zijn vaak nog verstopt in het donker... Die komen alleen tot leven bij het iets wat licht kan geven, en dat is Lampje.

---

Dit boek is voor...

...lezers die houden van een dramatisch avontuur

...lezers die graag willen lezen over mysterieuze gebeurtenissen

...lezers die wat licht in de duisternis kunnen gebruiken

---

Samenvatting/Flaptekst

Dit is een verhaal over de zee. Over geheimzinnige zeewezens en woeste piraten. Over het Zwarte Huis van de Admiraal, waarvan ze zeggen dat er een monster woont. Over een grijze vuurtoren op een eiland dat nog net vastzit aan het vaste land. Over Lampje, de dochter van de vuurtorenwachter, die iedere avond de eenenzestig treden beklimt om het licht aan te steken. Over een stormachtige avond, waarop de lucifers op zijn en alles misgaat.

Maar vooral over dapper zijn en meer kunnen dan je ooit had gedacht.